‘Hoe heb jij een boek kunnen schrijven met vijf jonge kinderen?’ wordt er regelmatig aan mij gevraagd. Nou gewoon soms begin ik in alle vroegte met schrijven nog voordat de kinderen wakker zijn, soms tussen spelende of ruziemakende kinderen in, soms sta ik met een notitieboekje aan het aanrecht of zit ik met de laptop aan de keukentafel.. Soms zit er geen schot in en soms schrijf ik A4-tjes vol. Weet je? Ik heb ontdekt dat wanneer je ergens een visie voor hebt je je doel weet te bereiken wat het je ook kost. Je gaat er voor. Hoe dan ook.
Mijn liefde voor schrijven begon in mijn kinderjaren. Bij het dagelijks schrijven in een dagboek, en het schrijven van zelf bedachte verhalen. Toen ik christen werd begon ik aan God te schrijven. Boekjes vol geschreven-gebeden staan opgestapeld boven. Toen ik nog in Australië woonde, alweer meer dan 20 jaar geleden, begon ik met het schrijven van een Bijbels dagboek en zo begon het verlangen te groeien maar ebde ook weer weg. Bij tijden kwam het weer terug, maar nooit concreet. Totdat ik het op een dag wist: het moet een dagboek voor moeders worden! Nu ik mij in deze levensfase bevind denk ik moeders in combinatie met het geloof meer te snappen. Je wordt door je kind(eren) zo geconfronteerd met jezelf dat het gevoelens in je oproept waarvan je niet eens wist dat ze bestonden!! Tegelijkertijd ben je zo druk dat je jezelf geen tijd gunt om tot rust te komen bij God. En dat laatste is nu juist zo belangrijk. Jezelf (opnieuw) leren kennen, de opvoeding (die echt niet vanzelf gaat), de druk van deze maatschappij en ga zo maar door… Alles staat bij tijd en wijlen onder druk of op losse schroeven dus hebben we de Heere God keihard nodig. Onze tijd met Hem alleen is daarom essentieel. Als jij je daarvan bewust bent of daar naar verlangt dan is ‘jouw tijd met God’ een echte must-have. Een boek geschreven door een eenvoudige vrouw die haar visie bij God neerlegde, door Hem werd geïnspireerd en zo haar doel wist te verwezenlijken. Simpelweg door te bidden en te werken zoals Benedictus zo mooi zei. Deze twee gaan hand in hand. Ze kunnen niet zonder elkaar. En op dezelfde voet hoop ik mijn tweede boek deze zomer uit te brengen en werk ik in alle rust aan boek drie.
Priscilla docter 